Krajowy Standard Aktuarialny nr 1/2015 „Wycena zobowiązań z tytułu świadczeń pracowniczych” został wprowadzony w życie 25 marca 2015 roku.
KSA 1 zawiera przede wszystkim minimalne wymagania względem raportu z wyceny aktuarialnej zobowiązań na świadczenia pracownicze. Zgodnie z nim, raport powinien zawierać:
– jasne stwierdzenie, czy raport z wyceny rezerw na świadczenia pracownicze jest zgodny z KSA 1,
– określenie, z jakim standardem zgodna jest wycena (KSR 6 lub MSR 19),
– opis świadczeń pracowniczych, dla których wyliczana będzie rezerwa aktuarialna,
– założenia przyjęte do wyceny,
– opis danych o zatrudnionych pracownikach,
– datę wykonania wyceny,
– dane kontaktowe oraz podpis osoby, która wykonała wycenę, a także numer wpisu do rejestru aktuariuszy,
– stwierdzenie, że wyliczenie wartości zobowiązań zostało dokonane metodą Prognozowanych Uprawnień Jednostkowych,
– informację o terminie wykonania kolejnej wyceny,
– określenie zasad korzystania z raportu aktuarialnego oraz udostępniania go osobom trzecim.
Krajowy Standard Aktuarialny nr 1 ma na celu zapewnienie odpowiedniej jakości świadczonych usług aktuarialnych w zakresie wyceny rezerw pracowniczych. Ujednolica zasady, jakie powinny być stosowane przez aktuariuszy podczas wykonywania usługi aktuarialnej oraz raporty aktuarialne – tak, aby zwiększyć czytelność raportu zarówno dla klientów, biegłych rewidentów, jak i przyszłych aktuariuszy. KSA 1 ma również za zadanie poprawić zrozumienie zmian rezerw na przyszłe świadczenia pracownicze, które wynikają m.in. z demografii czy zmiany założeń.