Krajowy Standard Aktuarialny nr 6 (KSR 6) określa jednolite zasady ujmowania w księgach rachunkowych rezerw pracowniczych, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz zobowiązań warunkowych, a także ich wyceny i kryteriów ujawniania w sprawozdaniu finansowym. Informacje te przyczyniają się do dokładnego odwzorowania sytuacji majątkowej i wyniku finansowego jednostki, które są wynikiem świadczonej usługi aktuarialnej.
Zapisy KSR 6 stosowane są do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, które wynikają z konieczności wykonania przyszłych świadczeń pracowniczych będących jedną z usług aktuarialnych. Są to m.in. rezerwy na nagrody jubileuszowe, odprawy emerytalne, rentowe, pośmiertne itp. KSR 6 dotyczy również przyszłych świadczeń wobec osób nieznanych, które można oszacować rzetelnie pomimo tego, iż data zobowiązania jest jeszcze nieznana.
Usługi aktuarialne w postaci utworzenia rezerw na świadczenia pracownicze lub dokonania biernego rozliczenia międzyokresowego kosztów świadczone są wówczas, kiedy wystąpiło zdarzenie nakładające na jednostkę obowiązek wykonania świadczenia w przyszłości oraz gdy możliwe jest wiarygodne oszacowane kosztów lub strat, jakie jednostka poniesie z wykonaniem tych obowiązków.
Konieczne jest zatem utworzenie rezerwy wyłącznie w sytuacji, gdy:
– na jednostce spoczywa prawny bądź zwyczajowy obowiązek wynikający z przeszłych zdarzeń,
– możliwe do wykonania jest rzetelne oszacowanie kwoty danego obowiązku,
– istnieje prawdopodobieństwo, że wypełnienie danego obowiązku będzie skutkowało dla jednostki wykorzystaniem jej posiadanych lub przyszłych aktywów.